deze film geeft me altijd SWEETSAUS gevoelens, alles, de kleding (eind jaren 80, tweed, hoeden, annie hall-stijl, truien en oversized heid) en NEW YORK en en Meg Ryan en Billy Crystal (kijk!!! zijn beatnikachtigheid is zo leuk op de een of andere manier vooral dat stuk datie een slackerbaardje had staan zoals in deze improv scene!!) aaaaw! en de muziek niet te vergeten!!! Jazzy en een klein beetje cheesy, ja. En wie wil er nou niet verliefd worden op haar/zijn beste vriend of in ieder geval zo een geweldige relatie hebben dat je gewoon relaxed kan dom-grappen in een museum? Ze zijn zo lief! En hun appartementen waren ook zo mooi, dat kleed dat ze uitrollen op een gegeven moment! ik wil ook in new york wonen in de jaren 70/80!! met de andere neuroten! gezellig!
........... uhm huiswerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten